کد مطلب:44103 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:51

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

حديثي از اميرالمؤمنين است كه: تأمل و تأنّي در هر چيز پسنديده است. چز در فرصت هاي خير و كارهاي نيك. آيا در زمان ازدواج كه امر خير ايت تأمل جايز نيست؟ پس در چه مواردي از امور خير صحيح است؟ آيا هميشه تفكر قبل از هر چيز و عاقبت انديشي هر كار قبل از انجام آن ممدوح است؟

آري امام علي(ع) فرمود: التثبت خيرٌ من العجابة إلاّ في فرص البر؛[46] تأمل و تأني از عجله بهتر است، مگر در فرصت ها نيك.

اين روايت دو پيام دارد: صدر روايت اين پيام را داد كه در هر كاري در آغاز و قبل از اقدام به آن، به عاقبتش بيانديشيد و با حَزْم با آن برخورد كنيد. اين پيام توسط روايات ديگر تأييد مي شود، مانند اين روايت كه شخصي آمد نزد پيامبر(ص) و عرض كرد: مرا نصيحت كن، پيامبر(ص) فرمود: إذا أنت هممت بأمرٍ فتدبّر عاقبته فاءن يكن رشداً فامضه وإن يكن غيّاً فانْته عنه؛[47] هرگاه خواستي كه در پياقدام به كاري بر آيي، به عاقبتش انديشه كن. اگر خوب يافتي، به آن اقدام نما، ولي اگر بد و ناپسند يافتي، به آن اقدام نكن و آن را ترك كن.

ذيل روايت پيامي ديگر دارد كه: اگر كاري را نيكو يافتي، از فرصت بهره بگير و با شتاب در پي انجام آن باشد. در كارهاي نيك درنگ نكن. اين سخن با ايات قرآن تأييد مي شود كه مي گويد: در كارهاي خوب شتاب نماييد.[48] نيز با يك سري از روايات مانند اين روايت: بادرالفرصة قبل أن تكون غصّه؛[49] از فرصت بهره بگير قبل از آن كه آن را از دست بدهي و موجب غصة تو شود.

پس هم حزم و عاقبت انديشي و تأنّي پينديده است و هم در كارهاي خير شتاب نموده و فرصت سوزي نكردن.

يكي از كارهاي نيك ازدواج است. در امر ازدواج مي بايست به هر دو پيام روايت عمل نمود. ازدواج امر خيري است و جوان كه با ازدواج دينش را حفظ مي كند، بايد دراين راه شتاب كند، نه اين كه ازدواج را به تأخير اندازد، ليكن بدين معنا نيست كه چشم و گوش بسته به آن اقدام نمايد، بلكه مي بايست كسي را كه شريك زندگي خويش بر مي گزيند، با چشم باز و تأني، پيدا كند. وقتي هم كه پيدا كرد، فرصت سوزي نكند.

اين هر دو پيام روايت، پسنديده است. هميشه عاقبت اندشي و حزم پسنديده است؛ به طور مطلق، نه نسبي. هميشه هم مي بايست از فرصت هاي خوب بهره گرفت و نبايد آن را از دست داد. اين هم، سخن خوب و مطلق است. هر دو سخن وابسته به اين نيست كه اگر جامعه پذيراي آن شد، بگوييم خوب است و اگر پذيراي آن نشد، بگوييم خوب نيست.

پس عاقبت انديشي و مبادرت نمودن به كار نيك و سرعت در خيرات ارتباطي به نسبت در اخلاق ندارد.